Το να πετάει κανείς «κάτω από τα ραντάρ» αποτελεί έναν διαχρονικό άξονα της εκπαίδευσης των ιπτάμενων της πολεμικής αεροπορίας, σε όλους τους τύπους των μαχητικών αεροσκαφών. Kαι υπάρχει λόγος γι’ αυτό.
«Κάτω από τα ραντάρ» λοιπόν εκπαιδεύονταν οι δύο ιπτάμενοι του F-4 Phantom, o αιώνιος Υποσμηναγός (Ι) Μάριος – Μιχαήλ Τουρούτσικας και ο έως αυτή την ώρα ο αγνοούμενος κυβερνήτης του μοιραίου «Spooky», Σμηναγός (Ι) Ευστάθιος Τσιτλακίδης.
Η «Προκεχωρημένη Άσκηση» 300 ποδών πάνω από την θάλασσα είναι μια μόνο από τις καθημερινότητες των αεροπόρων. Δεν είναι ρουτίνα. Απαιτεί αντανακλαστικά κι έχει καταπονήσεις.
«Κάτω από τα ραντάρ» και με την εκμετάλλευση της φυσικής επιστήμης λειτουργούν οι αεροπόροι για να εκπαιδευτούν για εκείνη, «την κακιά την ώρα», λένε.
Στους νόμους της φυσικής εναπόκεινται άλλωστε και οι φυσικοί νησιωτικοί όγκοι που ακόμη και τα πιο σύγχρονα ραντάρ δεν είναι ικανά να «τρυπήσουν»: Βράχοι, βουνά, όγκοι της νησιωτικής Ελλάδας.
«Κάτω από τα ραντάρ», με οπτικά σήματα και σιγή ασυρμάτου. Τρίπτυχο διαχρονικού αιφνιδιασμού. Τρίπτυχο επιτυχιών, έλεγαν οι «παλιοί», τόσο οι «φαντομάδες», όσο και οι «Κουρσάροι» με τα Α-7 Corsair που, καθώς πετούσαν, γέμιζε αλμύρα μέχρι και ο κινητήρας του δικού τους θεριού.
Ακόμη κι όταν η μονίμως νευρική γείτων προμηθεύτηκε τους αντιαεροπορικούς πυραύλους S-400, στο αεροπορικό Επιτελείο παρατηρούσε κανείς χαμόγελα κι όχι προβληματισμένα πρόσωπα, ιδίως εκείνων που σχεδιάζουν στον κλάδο επιχειρήσεων.
Προφανώς οι αεροπόροι είχαν αντιληφθεί πολύ νωρίς την συνέχεια των πραγμάτων και την επερχόμενη, τότε, έξωση της Άγκυρας από το πρόγραμμα των stealth μαχητικών, την στιγμή μάλιστα που προαλείφονταν το wellcome της Αθήνας στα F-35.
Αλλά αν μείνουμε στο «κάτω από τα ραντάρ», την εκπαίδευση «ΠΡ 300 πόδια» που γίνεται μόνο στις πολεμικές μοίρες κι όχι για παράδειγμα στο Σμήνος Μετεκπαίδευσης (ΣΜΕΤ) που το ελάχιστο ύψος εκεί είναι τα 500 πόδια, τα δεδομένα μαρτυρούν ότι οι δυο «φαντομάδες» εκπαιδεύονταν ακριβώς στο όριο.
Από τα 500 πόδια του Σμήνους Μετεκπαίδευσης και το ραδιοϋψόμετρο να τοποθετείται στο -10%, ως ελάχιστο ύψος για τους ιπταμένους που πετούν στο Σμήνος, δηλαδή στα 450 πόδια σύμφωνα με τα θεσμικά κείμενα της Πολεμικής Αεροπορίας στα 300 πόδια της πολεμικής μοίρας, που είναι και το ελάχιστο (από εκεί και πέρα είναι παράβαση πτήσεων) πρέπει να πετάξει ο κάθε αεροπόρος αυτή την άσκηση ώστε να ονομαστεί «επιχειρησιακός». Στο ραδιοϋψόμετρο βάζουν και πάλι -10%, που σημαίνει -30 πόδια, άρα μέχρι τα 270 πόδια είναι νόμιμο.
Το «κάτω από τα ραντάρ» γίνεται στην ξηρά και την θάλασσα. Σμηναγός και Υποσμηναγός είχαν εστιάσει στην πτήση στο θαλάσσιο περιβάλλον, άρα «ΠΡ 300 πόδια» στην θάλασσα.
«Line Abreast»
Τα δύο F-4 Phantom δεν πετούσαν το ένα δίπλα στο άλλο, όπως δηλαδή έχει δει το ευρύ κοινό στις ταινίες του Hollywood. Πετούσαν, στην γλώσσα των αεροπόρων, το λεγόμενο «Tactical Formation, line abreast».
Αυτό σημαίνει πως πετούσαν σε παράλληλο ίχνος κι ό ένας απέναντι ακριβώς από τον άλλον. Δηλαδή για να υπάρχει οπτική επαφή πρέπει να στρέψει ο κυβερνήτης τόσο πολύ το κεφάλι του και να ευθυγραμμίσει με το ώμο του. Η απόσταση της πτήσης είναι στο 1,5 μίλι κι αυτό γίνεται για να ελέγχει ο ένας την «ώρα 6» του άλλου, κοιτώντας προς τα πίσω.
Τα δυο Phantom στον αέρα- και κανένα άλλο μαχητικό που εκτελεί αυτή την άσκηση- δεν στρέφουν προς μια κατεύθυνση με προφορική εντολή διά ασυρμάτου κι αυτό διότι αυτομάτως αυτό μεταφράζεται σε περίοδο επιχειρήσεων ως «αποκάλυψη».
Οι ιπτάμενοι και στην επίμαχη άσκηση με τα δύο F-4 έκαναν τους ελιγμούς με το λεγόμενο «comm out». Και σε αυτό το σημείο απαντάται το ερώτημα που έχει ειπωθεί πολλές φορές, πως δεν ακούστηκε κάτι στον ασύρματο…
Ο ασύρματος ακούστηκε μόνο για την αναγγελία της πτώσης από τον Νο1 του σχηματισμού ο οποίος μετέφερε τα κακά μαντάτα στο αεροπορικό κέντρο επιχειρήσεων: «Πετούσαμε σε ύψος περίπου 300 ποδών. Είχαμε οπτική επαφή, όπως προβλέπεται άλλωστε στην άσκηση και κάνανε τις προβλεπόμενες στρέψεις. Γύρισα το κεφάλι, πάνω στην στροφή να δω τον No2, αλλά δεν τον είδα. Κοίταξα πιο χαμηλά και είδα να πέφτει στο νερό δημιουργώντας έκρηξη»
Τα F-4 Phantom όπως κι όλα τ’ άλλα μέσα της Πολεμικής Αεροπορίας περνούν διαρκώς επιθεωρήσεις, συντηρούνται κι αν υπάρχει πρόβλημα δεν πετούν. Έχουν υποστεί εκσυγχρονισμό και ως εναέριο μέσο είναι απόλυτα αξιόπλοο και αξιόμαχο. Ανάλογα ατυχήματα συμβαίνουν παντού ακόμη και με υπερσύγχρονους τύπους, πρόσφατα άλλωστε είναι ατυχήματα με F-35.
Ο παράγοντας ηλικία δεν είχε καμία σχέση ως αιτία. Απόδειξη ότι είχε να συμβεί κάτι ανάλογο με F-4 τουλάχιστον 15 χρόνια. Στατιστικά δε, αποδεικνύεται ότι με τη συμπλήρωση μιας χρονικής περιόδου θα συμβεί αναπόφευκτα ένα ατύχημα. Επίσης πάρα το γεγονός ότι η ΠΑ πετάει σε εντατικούς ρυθμούς και σε ρεαλιστικές συνθήκες ο μέσος δείκτης ατυχημάτων είναι εξαιρετικά χαμηλός συγκριτικά με άλλες χώρες και αεροπορικές δυνάμεις αντίστοιχου επιπέδου. Αυτό διαφεύγει της προσοχής της συντριπτικής πλειοψηφίας.
Οι άκαρπες έρευνες
Συμπληρώθηκαν δύο ημέρες ερευνών στα βαθιά νερά του Κυπαρισιακού κόλπου, στο σημείο που βρίσκεται το στίγμα συντριβής του μοιραίου F-4 Phantom.
Το απόγευμα της Τρίτης στην επιτροπή εξωτερικών και άμυνας στη Βουλή, ο υπουργός Εθνικής άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος μίλησε για την συνέχιση των ερευνών, ελπίζοντας για κάτι θετικό. Παράλληλα ο υπουργός αναφέρθηκε στον τρόπο με τον οποίο εκπαιδεύονται οι ιπτάμενοι οι οποίοι φτάνουν στο όριο, οι ίδιοι και το αεροσκάφος, ώστε να εκπαιδεύονται έτσι ακριβώς όπως θα πολεμήσουν.
Νωρίτερα ο Α/ΓΕΕΘΑ και ο Α/ΓΕΑ συλλυπήθηκαν τους γονείς του παντοτινού πλέον αετού της αεροπορίας, Υποσμηναγού Μάριου- Μιχαήλ Τουρούτσικα.
Την ίδια στιγμή, 8 ναυτικά μίλια από την ακτή στο Κατάκολο οι έρευνες δεν έχουν σταματήσει, τόσο από πλωτά, όσο και από εναέρια μέσα. Όσο περνούν οι ώρες οι ελπίδες εξανεμίζονται και με το πέρασμα των στιγμών αγωνίας οι οικείοι, οι συνάδελφοι, οι φίλοι των αεροπόρων «συμφιλιώνονται», όσο είναι δυνατόν με τα γεγονότα…
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ // HELLAS JOURNAL
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου