Ν Ο Ε Μ Β Ρ Ι Α Ν Α 1916

«Μια ηρωική σελίδα τη Ελληνικής Ιστορίας σκοπίμως αποσιωπηθείσα.» Αφορά στο πόλεμο μεταξύ του Ελληνικού Στρατού και των Αγγλογάλλων εισβολέων στη Αθήνα τον Νοέμβριο του 1916.

Από το 1915 μαίνεται ο ολέθριος Εθνικός Διχασμός και ο Ελευθέριος Βενιζέλος δημιουργεί την «Εθνική ΄Αμυνα » στη Θεσσαλονίκη ,διχάζοντας την Ελλάδα . Από το τέλος του Σεπτεμβρίου 1916 πρωθυπουργός στη Αθήνα ορκίζεται ο καθηγητής της Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Σπυρίδων Λάμπρος, επί των ημερών του οποίου συνέβησαν τα αναφερόμενα περιστατικά.

Από τις αρχές Σεπτεμβρίου 1916 είχε καταπλεύσει στον Φαληρικόν  όρμον ο στόλος της «ΑΝΤΑΝΤ» αποτελούμενος από 61 πολεμικά πλοία, μεταξύ των οποίων τα Γαλλικά θωρηκτά «ΠΡΟΒΑΝΣ», «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»(;),«ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ»(;),και τα Αγγλικά θωρηκτά «ΕΞΜΟΥΘ», «ΦΟΡΒΑΡΝΤ» «ΣΕΝΤΙΝΕΛ», με αρχηγό στόλου το Γάλλο Ναύαρχο Λουί Σαρλ Νταρντίζ ντε Φουντέ.

Ο Γάλλος Ναύαρχος την 18^ην Νοεμβρίου ζητεί από τη Κυβέρνηση Λάμπρου τελεσιγραφικά τον παροπλισμό του Ελληνικού Στόλου, την παράδοση του λιμένος Πειραιώς, τον έλεγχο των Σιδηροδρόμων, την παράδοση του Ναυστάθμου και την παράδοση 10 Πυροβολαρχιών

Ουσιαστικά απέτησεν την υποταγή της Ελλάδος. .Ο Πρωθυπουργός Σπ. Λάμπρου μεταφέρει στο Βασιλέα Κωνσταντίνο, τον Στρατηλάτη δύο νικηφόρων πολέμων 1912-1913,τις απαιτήσεις των Αγγλογάλλων, οι οποίες απορρίπτονται ασυζητητί, με την απάντηση ότι «τα Ελληνικά όπλα δεν παραδίδονται». 

Κατόπιν αυτού ο Ναύαρχος Φουρνέ συγκροτεί αποβατικό Σώμα αποτελούμενο από τρία Γαλλικά Τάγματα και τρείς Λόχους ΄Αγγλων Πεζοναυτών με εντολή να καταληφθούν οι Στρατιωτικές αποθήκες στο Ρούφ ,το Πυριτιδοποιείον, οι Λόφοι των Νυμφών, της Πνύκας και του Φιλοπάππου, ώστε να μπορούν να πλήξουν και ελέγξουν τη πόλη των Αθηνών.

 

 Εν τω μεταξύ οι ΄Ελληνες δεν αδρανούν. Ο Ταγματάρχης Λιάπης συλλαμβάνει «συμμα-χική» εφοδιοπομπή. Οι Λοχαγοί Γ. Τσολάκογλου και Κ. Καρκατζός τοποθετούν τους Λόχους των στο Αστεροσκοπείον, .στο μνημείο του Φιλοπάππου, στους Λόφους  της Ακροπόλεως και ο Ταγματάρχης Β. Κουρουσόπουλος  εγκαταστάθη στο Λόφο Αρδητού. Από της 09.30 διεξάγεται λυσσώδης αγώνας μεταξύ του Ελληνικού Στρατού ,από επιστράτους κυρίως, αλλά «μπαρουτοκαπνοσμένους» μαχητές από τους πολέμους 1912-1913 και τους χιλιάδων ανδρών του Αγγλογαλλικού αποβατικού Σώματος.

Εκτυλίσσονται σκηνές αφθάστου ηρωϊσμού από μέρους των Ελλήνων μαχητών, οι οποίοι όχι μόνον απωθούν τους Αγγλογάλλους, αλλά συλλαμβάνουν εκατοντάδες αιχμαλώτους.  

Την 19^ην Νοεμβρίου ο Φουρνέ ζήτησε ακρόαση από τον Βασιλέα, η οποία πραγματοποιήθηκε και ζήτησε την παράδοση των όπλων. Ο Βασιλεύς σε πολύ αυστηρό τόνο, του δήλωσε ότι τα όπλα δεν παραδίδονται. Μετά από δύο ημέρες ο Φουρνέ επανήλθε απειλων ότι εάν δεν ικανοποιηθεί η αξίωση του, θα ελάμβανε «τα υπό της περιστάσεως επι-βαλλόμενα μέτρα».Ο Βασιλεύς τον απέπεμψε. Την 27^ην Νοεμβρίου ο Ναύαρχος επισκέπτεται πάλι τον Βασιλέα και τον ειδοποιεί ότι απεφάσισε απόβαση στρατευμάτων. Ο Βασιλεύς απήντησε ότι ο Ελληνικός Στρατός θα απαντήση δια των όπλων. 

Εκείνη την εποχή οι ΄Ελληνες είχαν έντονο εθνικήν φιλοτιμία. Αγνοούσαν το φόβο .

Τα Αγγλογαλλικά θωρηκτά δεν τους τρόμαξαν.

 Ο Ναύαρχος Φουρνέ εγκλείεται στο Ζάππειο, όπου ταπεινωμένος αποφασίζει τον βομβαρδισμό της πόλεως από τον Αγγλογαλλικό στόλο. Εν τω μεταξύ ο Ρώσσος Πρεσβευτής Πρίγκιψ Ντεμίντωφ μεσολαβεί για συμβιβαστική λύση. Ο Στρατηγός Καλάρης ,Διοικητής του Α! Σώματος Στρατού, πριν υπάρξει συμφωνία, στέλνει τον Υπασπιστή του Ταγματάρχη Αντωνιάδη και απαιτεί από τον Ναύαρχο Φουρνέ να εγκαταλείψουν οι Αγγλογάλλοι την πόλη, άλλως θα εφορμήσει εναντίον των και θα τους εξοντώσει ανηλεώς.

Ο Ναύαρχος υποκύπτει και δηλώνει ότι θα φύγουν, αλλ’ επειδή άρχισαν διαπραγματεύσεις με τον Βασιλέα μέσω Ντεμίντωφ θα απαντήσει επισήμως μόλις τελειώσουν οι συνεννοήσεις. Αιφνιδίως όμως ΄Ελληνες Στρατιώτες πυροβολούνται στο Στάδιο οπότε ξεσπά νέα σύρραξη και ο Φουρνέ διατάσσει τον βομβαρδισμό της πόλεως ο οποίος διήρκεσε από της 17:00 μέχρι 19:00 ,προκαλέσας καταστροφές και θύματα στον αμάχο πληθυσμού.

Αλλά και πάλι τα Αγγλογαλλικά Στρατεύματα κατατροπώνονται και περί το μεσονύκτιο ο Ναύαρχος επιστρέφει ηττημένος στη ναυαρχίδα του. Ξεκίνησε με τη βεβαιότητα ότι θα κατανικούσε τους ΄Ελληνες, αλλά αγνοώντας την Ελληνική Ιστορία. Του δόθηκε η ευκαι-ρία να τη μάθει στη πράξη και μάλιστα οδυνηρά. 

Τα επακόλουθα της Αγγλογαλλικής ήττας ήταν τα ακόλουθα.

1.Ο Ναύαρχος Φουρνέ αποστρατεύθηκε.

2.Ο Αγγλογαλλικός τύπος έγραψε πύρινα άρθρα εναντίον της Ελλάδος.

3.Κηρύθχηκε ναυτικός αποκλεισμός της Ελλάδος από το Ναύαρχο Γκωσέ, αντικαταστάτου του Φουρνέ..

4.Τέλος οι Αγγλογάλλοι διέπραξαν πρωτοφανή ατιμία. Την 27^ην Ιανουαρίου 1917 στο Ζάππειο, οι ηττημένοι και εξευτελισμένοι υποχρέωσαν την Ελληνική Κυβέρνηση να οργανώσει τελετή, κατά την οποία εζητήθη συγγνώμη από τους Αγγλογάλλους και η Ελληνική σημαία υπεστάλη προ των παρατεταγμένων σημαιών της «ΑΝΤΑΝΤ»(Γαλλία,Αγγλία,Ρω-σία, Ιταλία, ).Μικρότητες απολίτιστων. 

Οι ΄Ελληνες μαχητές πέτυχαν να ξευτελίσουν δύο αυτοκρατορίες [Αγγλία, Γαλλία]και να αναγκάσουν τους χιλιάδες στρατιώτες των να τρέπονται πανικόβλητοι σε φυγή αναζητώντας σωτηρία στα πλοία των ή να παραδίδονται. 

Και όμως αυτοί οι μαχητές δεν τιμήθηκαν όπως θα έπρεπε, για την φιλοπατρία και την ανδρεία των, αλλά και για τη θυσία πολλών από εξ’ αυτών.

Η Ελλάς οφείλει, πέρα οιασδήποτε σκοπιμότητος, να τιμά τους υπερασπιστές της και ‘όχι να αποσιωπά, όπως στη προκειμένη περίπτωση ,ηρωικές σελίδες της Ιστορίας της. 

Επιμέλεια : Βασιλείου  Ζιώζια . Σχης ( ε.α.) –Πρόεδρος ΕΑΑΣ /Παράρτημα  Τρικάλων