Οι συντοπίτες του ξέρουν τι ήταν...

Για την κηδεία του Κωνσταντίνου Κατσίφα στο χωριό του, τους Βουλιαράτες, θα διαβάσατε πολλά. Διαβάσατε και τις ιστορικές βλακείες των διαφόρων Φίληδων του κόσμου αυτού, των διαφόρων κομπλεξικών, οι οποίοι επιχείρησαν να ρίξουν λάσπη στον ήρωα.

Να υποβαθμίσουν την θυσία του. Κάποιοι προσπάθησαν να πνίξουν μέσα σε ένα πέπλο σιωπής όσα φωνάζουν οι Βορειοηπειρώτες, αλλά και όσοι ανέβηκαν από τις πόλεις και τα χωριά τους για να τιμήσουν τον Κωνσταντίνο μας.

Όμως, και για τις δύο τελευταίες περιπτώσεις υπάρχει ένα πολύ σημαντικό δεδομένο, το οποίο πέρασε σχεδόν απαρατήρητο στη χώρα μας: Και αυτό δεν ήταν άλλο από το γεγονός της έκτακτης συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Δερόπολης. Του δήμου στον οποίο ανήκει διοικητικά το χωριό Βουλιαράτες. Και το οποίο σε αυτή του την έκτακτη συνεδρία αποφάσισε να ταφεί με έξοδα του δήμου ο Κωνσταντίνος Κατσίφας.

Να ταφεί με δημόσια έξοδα ο Κωνσταντίνος Κατσίφας. Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας. Ο άνθρωπος τον οποίο ο Αλβανός πρωθυπουργός κατηγόρησε ως τρομοκράτη. Ο άνθρωπος τον οποίο ο Αλβανός πρωθυπουργός αποκάλεσε ψυχοπαθή και για τον οποίο σχολίασε ότι ευτυχώς δεν πέθανε και κανείς αθώος. Ο άνθρωπος τον οποίο οι εδώ κυβερνώντες αποκάλεσαν ψυχικά ασταθή. Ο άνθρωπος για τον οποίο η ΕΛ.ΑΣ. προσπάθησε να μας πείσει ότι ήταν έμπορος ναρκωτικών. Ο άνθρωπος για τον οποίο κάποιοι δεν έχουν βγάλει ακόμη κουβέντα, υπονοώντας έτσι ότι δεν συνέβη και κάτι σπουδαίο.

Και όμως, αυτό τον άνθρωπο οι Αρχές του τόπου του αποφάσισαν να τον κηδεύσουν δημοσία δαπάνη. Όχι γιατί ήταν κάποιο εξέχον μέλος της κοινωνίας, όχι γιατί ήταν κάποιος γνωστός καλλιτέχνης - όπως συνηθίζεται στην Ελλάδα - ή γιατί είχε κάποιον θεσμικό ρόλο. Αυτό συνέβη μόνον και μόνον λόγω της θυσίας του. Αυτό συνέβη μόνον και μόνον λόγω του μεγέθους της πράξης του. Αυτό συνέβη μόνον και μόνον επειδή οι συντοπίτες του κατανοούν πολύ περισσότερο από εμάς τις συνθήκες που οδήγησαν στη δολοφονία του. Και το κάνουν ερχόμενοι σε κόντρα με την ίδια την κυβέρνηση του κράτους στο οποίο ανήκουν - από το οποίο σε μεγάλο βαθμό ορίζονται οι τύχες τους.

Είναι μια πολύ σημαντική δήλωση από πλευράς του συγκεκριμένου δήμου. Μία δήλωση η οποία, σίγουρα, θα έχει συνέπειες. Τις οποίες οι άνθρωποι αυτοί θα υποστούν. Για να πουν σε όλους εμάς ότι ο Κατσίφας δεν ήταν εγκληματίας, δεν ήταν τρελός, δεν ήταν έμπορος ναρκωτικών. Αλλά ένας Έλλην Βορειοηπειρώτης, ο οποίος «έφυγε» υπερασπιζόμενος την ταυτότητά του.

του Δημήτρη Παπαγεωργίου

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ