Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης γράφει:
«Τότε ἔκατζε ὁ Γκούρας καὶ οἱ ἄλλοι καὶ φάγαμεν ψωμί· τραγουδήσαμεν κ᾿ ἐγλεντήσαμεν. Μὲ περικάλεσε ὁ Γκούρας κι᾿ ὁ Παπακώστας νὰ τραγουδήσω· ὅτ᾿ εἴχαμεν τόσον καιρὸν ὁποῦ δὲν εἴχαμεν τραγουδήση – τόσον καιρόν, ὁποῦ μας ἔβαλαν οἱ ῾διοτελεῖς καὶ γγιχτήκαμεν διὰ νὰ κάνουν τοὺς κακούς τους σκοπούς. Τραγουδοῦσα καλά. Τότε λέγω ἕνα τραγούδι·
Ὁ Ἥλιος ἐβασίλεψε, Ἕλληνά μου, βασίλεψε καὶ τὸ Φεγγάρι ἐχάθη κι᾿ ὁ καθαρὸς Αὐγερινὸς ποὺ πάει κοντὰ τὴν Πούλια, τὰ τέσσερα κουβέντιαζαν καὶ κρυφοκουβεντιάζουν. Γυρίζει ὁ Ἥλιος καὶ τοὺς λέει, γυρίζει καὶ τοὺς κρένει
«Ἐψὲς ὁποῦ βασίλεψα πίσου ἀπὸ μία ραχούλα, ἄκ᾿σα γυναίκεια κλάματα κι᾿ ἀντρῶν τὰ μυργιολόγια γι᾿ αὐτὰ τὰ ῾ρωικά κορμιὰ ῾στὸν κάμπο ξαπλωμένα, καὶ μέσ᾿ τὸ αἷμα τὸ πολὺ εἶν᾿ ὅλα βουτημένα. Γιὰ τὴν πατρίδα πήγανε ῾στὸν Ἅδη, τὰ καϊμένα.
Ὁ μαῦρος ὁ Γκούρας ἀναστέναξε καὶ μοῦ λέγει: «Ἀδελφὲ Μακρυγιάννη, σὲ καλὸ νὰ τὸ κάμῃ ὁ Θεός, ἄλλη φορὰ δὲν τραγούδησες τόσο παραπονεμένα. Αὐτὸ τὸ τραγούδι σὲ καλὸ νὰ μᾶς βγῇ. – Εἶχα κέφι, τοῦ εἶπα, ὁποῦ δὲν τραγουδήσαμεν τόσον καιρόν». Ὅτι εἰς ταρδιὰ πάντοτες γλεντούσαμεν.
Στρατηγού Μακρυγιάννη. Απομνημονεύματα.
Pentapostagma
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου