Ακούγοντας τους πολιτικούς κουράζεσαι με τις μομφές η τους υπαινιγμους
μεταξύ των πολιτικών.
Σε μια χώρα χωρίς εξουσιοδότηση διαχειρησης της είναι πασιδηλο ότι οι
αγωνίες τους αφορούν την χρηματοδότηση και το τι λαμβάνειν από τον κρατικό
κόρβανα
Η χωρα ψάχνει ταυτότητα παραγωγής και πέραν του ότι υπάρχει πλήρης αγνωσία
περι παραγωγής το βλέπεις στα μάτια τους .
Δεν αγωνιούν για τον τοπο ,το αισθάνεσαι από τον ήχο της φωνής τους ,δεν
πονάνε την φτώχεια του λαού έτσι που τον κατάντησαν.
Συνυπεύθυνοι οι δημοσιογράφοι που χαϊδεύουν αυτιά για νΑ μην χάσουν
χορηγίες.
Σήψη και διαφθορά παντού θράσος και αλαζονεία τύπου Δούρου όλο και πιο
συχνό φαινόμενο.
Ο Θεός να βάλει το χέρι του λέγεται πυκνά συχνά αλλά ακόμα και αυτό το
καπηλευεται ο αγύρτης με τις αλοιφές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου