ΠΑ.ΣΥ.Β.Α. Όταν η Ελλάδα αδιαφορεί - Φωνή διαμαρτυρίας Βορειοηπειρωτών

Λέμε η Ελλάδα, αλλά εννοούμε τις εκάστοτε κυβερνήσεις που την  καθοδηγούν και στην συγκεκριμένη περίπτωση την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα.

 Με την πεποίθηση πως κυβερνάει την Ελλάδα, για να επιλύσει τα «μεγάλα» προβλήματα, αυτά που εκκρεμούν δεκαετίες και περίμεναν τους λυτρωτές τους να τα φέρουν σε πέρας, έχει ξεχάσει τα εσωτερικά τους προβλήματα, τους διανοούμενους που πήραν το δρόμο της μετανάστευσης για μια θέση εργασίας.

Με το ντελίριο της απονομής από την κα Μέρκελ του γερμανικού Τίτλου Ευγνωμοσύνης, των συγχαρητήριων και του κλείσιμο του ματιού από τον Εβραίο- Αμερικανό Σόρρος, ξέχασε τους δύο κλώνους του εθνικού κορμού που είναι η Κύπρος και η Βόρεια Ήπειρος.

Ξεφυλλίζοντας το αρχείο της Ομόνοιας παρατηρούμε πως και σε άλλα έτη υπήρχαν παραβιάσεις και έκτροπα σε βάρος της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, αλλά ήταν πολλαπλές και έντονες οι διαμαρτυρίες και οι δηλώσεις της Ελληνικής Κυβέρνησης που αφενός  φρέναραν τις κακόβουλες αυτές πράξεις και τις παραβάσεις των δικαιωμάτων, αφετέρου εμψύχωναν τους εδώ εναπομείναντες να συνεχίσουν τον αγώνα τους υπολογίζοντας, φυσικά, και την κυβέρνηση της μάνας Ελλάδας.

Τα τελευταία χρόνια τα έκτροπα σε βάρος του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων ξεπέρασαν κάθε όριο. Με αποκορύφωμα την οργανωμένη και εν ψυχρώ δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα την ημέρα της Εθνικής Εορτής της Ελλάδος. Ακολούθησε μια διαμαρτυρία τύπου Αδελφότητας ή κάποιου Συλλόγου. Ταλαιπωρήθηκε η οικογένεια με την σωρό του γιου τους δέκα μέρες. Πέρασαν τρεις μήνες και κανένα πόρισμά για την εσχάτη αυτή πράξη. Κάθε μέρα διαρρήξεις και η φοβία σηματοδοτεί κόκκινο.  

Καμία αντίδραση από ελληνικής πλευράς. Καμία διαμαρτυρία. Καμία ένδειξη μιας χώρας μέλος της Ενωμένης Ευρώπης που υπερτερεί έναντι μιας χώρας των παραβιάσεων. Και όχι μόνον. Κατατάσσουν στην λίστα των εθνικιστών και ακόμα των φασιστών όλους εκείνους που διαμαρτύρονται για τα εθνικά θέματα.

Καμία διαμαρτυρία για τις ληστείες, τις υφαρπαγές, τις πυρπολήσεις, τις παραβιάσεις, των δολοφονιών, των ανεπιθύμητων και της αφαίρεσης του δικαιώματος να επισκέπτονταν τη γενέτειρά τους, τα σπίτια τος, την περιουσία τους. Της κατάρτισης από την αντιτρομοκρατική διεύθυνση της χώρας ολόκληρης λίστας με ύποπτους «τρομοκράτες» που πρέπει αν είναι σε παρακολούθηση. Να φοβάσαι, ακόμα,  να μιλήσεις την μητρική σου γλώσσα σε κοινό χώρο, να προβάλεις τις  απόψεις σου ελεύθερα. «Θα σου…. που τολμάς και δίνεις συνεντεύξεις και θίγεις τους Αλβανού», ήταν η άγρια επίθεση ενός πολίτη καθώς προχωρούσα στο δρόμο μου.

Όχι, κύριέ μου, δεν έχουμε τίποτε με τους Αλβανούς. Απεναντίας μας συνδέουν αισθήματα φιλίας και αλληλοσεβασμού. Με τους ηγέτες τους που καταπατούν και δεν σέβονται τίποτε. Που έχουν στόχο και σκοπό να αφανίσουν όλον τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό. Με αυτούς τα έχουμε.

Κι αυτά συμβαίνουν γιατί η Ελλάδα αδιαφορεί.

(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ - ΠΑΣΥΒΑ στη Β. Ήπειρο)