Μπορεί το παγκόσμιο ενδιαφέρον να είχε εστιάσει στις πολύ κακές συνθήκες διαβίωσης των παράνομων μεταναστών και των προσφύγων στα Ελληνικά νησιά, αλλά τα πράγματα είναι εξίσου άσχημα και στην Γερμανία.
Οι αιτούντες άσυλο διαμαρτύρονται για «απάνθρωπες συνθήκες» στα Γερμανικά κέντρα υποδοχής, στα οποία αισθάνονται «σαν φυλακισμένοι». Οι μετανάστες διαμαρτύρονται ότι οι γιατροί που τους περιθάλπουν, οι αστυνομικοί και τα μέλη της ασφάλειας τους συμπεριφέρονται «ρατσιστικά». Κατά την άποψή τους, η ζωή στα κέντρα μεταναστών είναι σκέτη καταστροφή, αναφέρεται στο Γερμανικό Focus.
Το δημοσίευμα βασίζεται στη μελέτη του Nikolai Huke του Πανεπιστημίου του Κιέλου, που μελέτησε τις συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών στα κέντρα υποδοχής και κράτησης στη Βρέμη, την Έσση, τη Θουρινγκία, τη Βαυαρία, το Βραδενβούργο και το Αμβούργο.
Το πρόβλημα είναι ότι οι εγκαταστάσεις είναι υπερπλήρης, ενώ ο αριθμός των μεταναστών συνεχώς αυξάνεται. Μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου είχαν υποβληθεί περίπου 100.000 αιτήσεις ασύλου, αυξημένες κατά 35% σε σχέση με πέρυσι.
Από την έρευνα φαίνεται πως οι μετανάστες δεν βλέπουν την Γερμανία ως τον ασφαλή παράδεισο που φαντάζονταν, αλλά πιστεύουν πως πρόκειται για μπανανία ή για μια χώρα γεμάτη αδικία.
Όμως, οι μετανάστες δεν αποφασίζουν να επιστρέψουν εθελοντικά στις πατρίδες τους, παρά το ότι δήλωσαν για τα κέντρα υποδοχής και κράτησης πως «νοιώθαμε σαν σε φυλακή, σαν να είμασταν σε κελί. Ο κόσμος δεν ξέρει τι γίνεται μέσα. Είναι σαν το Αλκατράζ εκεί. Μπαίνει μέσα ο οποιοσδήποτε. Δεν υπάρχει ιδιωτικότητα. Ούτε στα ζώα δεν υπάρχει τέτοια συμπεριφορά».
Πλέον σκοπός τους είναι να φύγουν από τη Γερμανία, λένε κάποιοι. «Ως μαύρος, ο φρουρός ασφαλείας και οι υπεύθυνοι του κέντρου, μου φέρονται πολύ διαφορετικά από ότι συμπεριφέρονται σε άλλους» υποστηρίζει ένας Αφρικανός μετανάστης.
Υπάρχουν σφοδρές κατηγορίες για ρατσισμό κατά γιατρών, που δεν έδιναν την απαραίτητη σημασία στις ασθένειες πολλών μεταναστών, ακόμη και όταν επρόκειτο για κάτι σοβαρό, ενώ δεν τους έστελναν στο νοσοκομείο ακόμη και αν ήταν παιδιά.
Κατηγορίες για ρατσισμό υπάρχουν και κατά της αστυνομίας.
Σύμφωνα με την έρευνα, τα προβλήματα ξεκινάνε αμέσως με την άφιξη των μεταναστών στη Γερμανία, κυρίως κατά τη διάρκεια της συνέντευξης με το προσωπικό του Ομοσπονδιακού Γραφείου Μετανάστευσης και Προσφύγων. Υπάρχουν παράπονα για εχθρική συμπεριφορά από τους αρμόδιους.
«Δεν ήταν συνέντευξη. Ήταν ανάκριση. Μου μιλούσαν σαν να μην ήμουν άνθρωπος. Δεν θέλουν να μας ακούσουν. Θέλουν να φύγουμε από τη Γερμανία» υποστηρίζουν οι μετανάστες.
Οι παράνομοι μετανάστες, προφανώς δασκαλεμένοι από διάφορους πρόθυμους, επικαλούνται τον Γερμανικό νόμο και την εφαρμογή του σε όλους τους ανθρώπους εντός Γερμανίας (σ.σ. χωρίς να εξετάζουν το καθεστώς νόμιμης ή μη ύπαρξης εντός της χώρας) και ζητούν να γίνει έρευνα για τη συμπεριφορά των υπαλλήλων, καθώς υποστηρίζουν πως παραβιάζουν τον νόμο.
Πολλοί μετανάστες, παραπονιούνται για τις συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα υποδοχής και κράτησης, στα οποία δεν υπάρχει χώρος, δεν υπάρχει ιδιωτικότητα, υπάρχει θόρυβος και σε πολλές περιπτώσεις απειλείται η ζωή όσων βρίσκονται εκεί. Καθώς στα κέντρα υποδοχής και κράτησης διαβιούν άνθρωποι από διάφορες χώρες και πολιτισμούς, υπάρχουν απειλές, εκβιασμοί και παραβατική συμπεριφορά. Πολλοί μεθάνε, γίνεται χρήση ναρκωτικών, ενώ η κλεψιά είναι καθημερινότητα.
Μεγάλο πρόβλημα αποτελεί και το θέμα της σίτισης, καθώς οι μετανάστες στέκονται στη σειρά «σαν κρατούμενοι» όπως λένε. Τα φαγητά είναι κακομαγειρεμένα και πολλές φορές παθαίνουν δηλητηρίαση. Η ασφάλεια των κέντρων, αρπάζει από τα χέρια των μικρών παιδιών το φαγητό που μπορεί να παίρνουν μαζί τους από την τραπεζαρία για να το φάνε αργότερα και το πετάνε. Δηλαδή, δεν επιτρέπεται να πάρουν φαγητό από την τραπεζαρία παραέξω.
Πάντως, η έρευνα δεν θεωρείται πλήρως αξιόπιστη, καθώς οι συνεντεύξεις με τους μετανάστες έγιναν υπό την αίσθηση του τραύματος, της έντασης και της συνεχούς πίεσης.
Η αλήθεια είναι πως οι μετανάστες φτάνοντας στην Ευρώπη, δεν αντικρίζουν τον παράδεισο που τους έταξαν τα κυκλώματα των λαθροδιακινητών που τους έπεισαν να κάνουν το ακριβό και επικίνδυνο ταξίδι από τις πατρίδες τους. Ο σκοπός των λαθροδιακινητών είναι να πάρουν τα χρήματα των αφελών και να τους στείλουν με οποιοδήποτε τρόπο στην Ευρώπη. Η Ευρώπη, δεν είναι παράδεισος για τους Ευρωπαίους. Πως είναι δυνατόν να είναι παράδεισος για τους παράνομους μετανάστες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου