Μας
λένε εδώ και χρόνια ότι η χώρα περνά μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της
ιστορίας της. Μας λένε ότι η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη, ότι έχουμε
εξωτερικές απειλές και δεν έχουμε πολλά περιθώρια αντίδρασης και όλα αυτά από
τα ΜΜΕ που σκοπό έχουν να μας καθηλώσουν, σκύβοντας το κεφάλι μας.
Εκείνο που
πρέπει κατ αρχή να συνειδητοποιήσουμε, είναι πως κάθε κρίση είναι και μια
ευκαιρία να κατανοήσουμε αυτά που δεν θέλαμε να κατανοήσουμε, ποιοι μας
υπονόμευαν όλα αυτά τα χρόνια και ποιοι για το δικό τους συμφέρον ξεπούλησαν
κάθε ιερό και όσιο. Έτσι θα πρέπει να δούμε και αυτή την κρίση.
Εδώ θα
κάνουμε μια σημαντική διάκριση. Η Ελλάδα, μια από τις πιο προνομιούχες χώρες
του κόσμου σήμερα, 200 περίπου χρόνια από το 1821, κατοικείται κυρίως από τρεις
κατηγορίες ανθρώπων :
Η πρώτη
είναι μια μειοψηφία που ασπάζεται τις παραδοσιακές αξίες οι οποίες κράτησαν τον
ελληνισμό σε ζωή επί τόσους αιώνες. Πολλοί την έχουν χαρακτηρίσει
οπισθοδρομική, σκοταδιστική, ρομαντική, ακόμα και εμπόδιο και ανάχωμα
στην…ανάπτυξη, (φευ) και στην «πρόοδο» αυτού του τόπου. Αυτοί όμως είναι το φυτώριο
και η ελπίδα για την απελευθέρωση.
Η δεύτερη
είναι η μάζα των Νεοελλήνων. Είναι αυτοί που τα εγκεφαλικά τους αντανακλαστικά
έχουν αδρανοποιηθεί από τον καθημερινό βομβαρδισμό των ΜΜΕ της Νέας Τάξης.
«Τρώνε» ότι τους σερβίρουν, από ντομάτες που μυρίζουν πετρέλαιο μέχρι τουρκικά
σήριαλ και καταπίνουν ανεξέλεγκτα όλη την πνευματική αρρωστημένη θολούρα της
νέας εποχής, ενώ υποκλίνονται σε κάθε ανώμαλο και εξεζητημένο σύγχρονο πρότυπο
που το θεωρούν προοδευτικό και επιτυχημένο.
Γοητεύονται από ένα ακριβό αυτοκίνητο, από μια πολυτελή βίλα με…προκλητικά πισινά και χάνονται σε ατέλειωτες γαστριμαργικές εκπομπές που τους κλέβουν το νοητικό και δεν νοιάζονται για τίποτα άλλο.
Και όμως
αυτοί είναι ίσως τα μεγαλύτερα θύματα καθώς αυτοί πληρώνουν συνήθως τα σπασμένα
της αδιέξοδης εποχής, χωρίς συχνά να καταλαβαίνουν το γιατί, καθώς είναι
ανίκανοι να κατανοήσουν τις εξελίξεις και η κατευθυνόμενη πληροφόρηση τους
αποκλείει κάθε τέτοια δυνατότητα.
Η τρίτη
κατηγορία είναι η πολιτική κατηγορία που κυριαρχεί τις τελευταίες δεκαετίες,
ιδίως μετά την επικράτηση εκείνου του πρωθυπουργού των Ιμίων που ευχαρίστησε
τους Αμερικανούς για την μεγαλύτερη εθνική ταπείνωση της σύγχρονης ελληνικής
ιστορίας και μας πρόσφερε το «μήλο» της Εδέμ που λέγεται Ευρώ. Είναι
ελληνόφωνοι, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με τον Ελληνισμό. Είναι αυτοί που σε
κάθε ευκαιρία θα ξεπουλήσουν ξανά τα πάντα για τα δικά του συμφέροντα. Είναι
αυτοί που έριξαν την Ελλάδα στον γκρεμό των μνημονίων. Και όμως ακόμα
βασιλεύουν, γιατί δεν βρέθηκε κανένας να τους στείλει εκεί που πρέπει. Ανάμεσα
τους και πολιτικοί αλλά και εκκλησιαστικοί ηγέτες, που αντί για ποιμένες
παίζουν τον ρόλο του λύκου με ένδυμα ποιμένος.
Το
πρόβλημα είναι πως μπορεί να σπάσουμε και να διαλύσουμε αυτό το ασφυκτικό
πλαίσιο, ειδικά σε μια εποχή που εκτός των άλλων η χώρα δέχεται και την εισβολή
εκατοντάδων χιλιάδων ξένων στοιχείων, που σκόπιμα τους ρίχνουν στον ελληνικό
χώρο για να εξαφανίσουν κάθε δυνατότητα αμιγής ύπαρξης των γηγενών
ελληνορθόδοξων.
Η μονή
λύση, θέλουμε δεν θέλουμε, είναι αυτή που μας δίδαξαν και οι αρχαίοι υμών
πρόγονοι : «Κάθαρση από τα μιάσματα».
Αλλά η
κάθαρση θα έρθει από την πρώτη ομάδα των Ελλήνων που αγαπάνε την πατρίδα τους,
με αδελφική, εταιρική σχέση, με πίστη στην ενότητα και στην οργάνωση,
απαραίτητη για την ανάσταση του γένους μας.
Μπροστά
μας η κρίση, μπροστά μας και ο Αγώνας
ΝΙΚΟΣ
ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου