Ο Αιγύπτιος πρόεδρος έδωσε τη λύση: Εδώ και τώρα δημιουργία κοινής ναυτικής δύναμης Ελλάδας-Αιγύπτου στην Α.Μεσόγειο – Άτυπη πρόταση από Αλ Σίσι.

Την μόνη ενδεδειγμένη πιθανή κίνηση, η οποία φέρεται σύμφωνα με τον ελληνικό τύπο να αναφέρθηκε ατύπως από την αιγυπτιακή πλευρά κατά την τελευταία τριμερή συνάντηση, για την δημιουργία κοινής ναυτικής δύναμης στην Α.Μεσόγειο, οφείλουμε (ισχύει δεν ισχύει) να την ενεργοποιήσουμε με την αιγυπτιακή και κυπριακή πλευρά άμεσα, αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τα τουρκικά άνομα σχέδια στην περιοχή.

Μιλάμε για μια κοινή αεροναυτική δύναμη, εξετάζοντας τις ελάχιστες ικανότητες του πολεμικού ναυτικού Αιγύπτου-Ελλάδος-Κύπρου, με ενδεχόμενη παρουσία και του Ισραήλ, με συνεχείς και μόνιμες περιπολίες στις ΑΟΖ και των τριών χωρών, βάζοντας εμπόδια στην κυοφορούμενη τουρκική “απόβαση και μεταφορά” όπλων και μαχητών στην Λιβύη.

Η Αίγυπτο σύμφωνα με πληροφορίες, φέρεται ότι ζήτησε πρόσφατα από την ελληνική πλευρά εκ νέου την εμβάθυνση αυτής της αμυντικής σχέσης με περισσότερες ασκήσεις σε πολλά νέα επίπεδα, ακόμη και στην Αν. Μεσόγειο, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Το Κάιρο μας ζήτησε ουσιαστικά την ενίσχυση αυτού του αμυντικού άξονα ο οποίος πρέπει να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο ώστε να αποστέλλει και τα ανάλογα μηνύματα προς τον ταραξία της περιοχής, που είναι η Τουρκία.

Η άμεση τουρκική αεροναυτική άσκηση μετά την τελευταία αεροναυτική επιχείρηση (Ελλάδα -Κύπρο-Αίγυπτο) “ΜΕΔΟΥΣΑ-2019”, ήταν ενδεικτική των προθέσεων της Άγκυρας για την προσπάθεια επιβολής ισχύος από τον τουρκικό στόλο σε ολόκληρη την έκταση της αποκαλούμενης “τουρκικής ΑΟΖ”, όπως αυτή παρουσιάστηκε στο τουρκικό τύπο αυτές τις ημέρες.

Ο συνεχής εξοπλισμός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων με αεροσκάφη, πλοία ή πυραύλους Κρουζ, έχει απομακρύνει ένα μέρος παλαιότερων επιφυλάξεων των κυβερνήσεων των χωρών αυτών, για την δημιουργία αμυντικού βραχίονα που θα διαφυλάττει αποτελεσματικά τα μεγαλεπήβολα σχέδια τους στην περιοχή.

Η Τουρκία προετοιμάζεται εδώ και καιρό να «κτυπήσει» στην Ανατολική Μεσόγειο αναμένοντας την κατάλληλη ευκαιρία, ειδικά μετά το ταξίδι του Ερντογάν στις ΗΠΑ και την συνάντηση του με τον Αμερικανό πρόεδρο Ν.Τραμπ.

Μετά από εκεί και με το συριακό ζήτημα ανοικτό, η Άγκυρα άνοιξε ένα ακόμη ζήτημα αυτό της προσπάθειας δημιουργίας κοινών ΑΟΖ με την Λιβύη, παρακάμπτοντας τα Δωδεκάνησα και την Κρήτη.

Σήμερα επίσης ο Λίβυος πρωθυπουργός της κυβέρνησης της Τρίπολης Fayez Al-Sarraj επαίνεσε τον ρόλο του Κατάρ στην «υπεράσπιση της Τρίπολης ενάντια στην επιθετικότητα» του Χαφτάρ, αφού υπέγραψε κοινή ΑΟΖ με την Τουρκία του Ερντογάν.

Ο Αλ-Σαράι ευχαρίστησε επίσης τον εμίρη του Κατάρ για την υποστήριξή του στον λαό της Λιβύης και στη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση στη Λιβύη, ζητώντας οικονομική βοήθεια για να μείνει στην εξουσία πάιζοντας και αυτός τα δικά του ατέρμονα παιχνίδια.

Μέχρι τώρα οι συζητήσεις μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Αιγύπτου και Ισραήλ είχαν επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στην περιφερειακή στρατηγική για την εξερεύνηση, παραγωγή και εξαγωγή των υπεράκτιων αποθεμάτων φυσικού αερίου.

Χωρίς καμιά αμφιβολία, το μέλλον του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου είναι φωτεινό, αρκεί τα ζητήματα ασφάλειας να μην το περιορίσουν.

Όλα όμως καταλήγουν σε ισχυρές ένοπλες δυνάμεις , κάτι που το υλοποιεί η Άίγυπτος εδώ και μεγάλο διάστημα.

Ενδεικτικό της σημασίας του πολεμικού ναυτικού στην Αίγυπτο είναι η σημερινή απόφαση του προέδρου Abdel Fattah Al-Sisi να διορίσει τον Α/ΓΕΝ ως αντιπρόεδρό του αναφέρει το πρακτορείο ειδήσεων New Arab.

Ο επικεφαλής του αιγυπτιακού Πολεμικού Ναυτικού Αντιναύαρχος Ahmed Khaled Hassan είναι κοντά τα τελευταία δύο χρόνια με τον πρόεδρο Al-Sisi και τον συμβουλεύει σε διάφορα ζητήματα, ειδικά σε ότι αφορά την Α.Μεσόγειο.

Όπως λοιπόν κατανοούμε ως Ελλάδα για μία ακόμη φορά, ο Ερντογάν και η Τουρκία κινούνται για να αλλάξουν ολόκληρη την γεωπολιτική κατάσταση εμπλέκοντας με τον έναν ή άλλο τρόπο τόσο την Ελλάδα-Κύπρο όσο και την Αίγυπτο στην Α.Μεσόγειο. Εφόσον θα έχουμε επανάληψη της ιστορίας των Βαλκανικών πολέμων με την σύναψη τριμερούς ή τεραμερούς συμμαχίας μπροστά στον κοινό εχθρό (Τουρκία) λόγω των κοινών συμφερόντων, τότε όλα τα ενδεχόμενα είναι ορθάνοικτα.

Κανείς δεν επιθυμεί την παρουσία τουρκικών πλοίων στην Α.Μεσόγειο ειδικά στην ισραηλινή ή την αιγυπτιακή ΑΟΖ, ενώ ο Χαφτάρ δεν επιθυμεί ούτε στην λιβυκή. Ιδού λοιπόν “η Ρόδος ιδού και το πήδημα” για την ελληνική πολιτική ηγεσία που θα πρέπει να κινηθεί ταχύτατα και κυρίως “αθόρυβα”.

Του Ευάγγελου Δ. Κόκκινου

PENTAPOSTAGMA