Στο σημερινό άρθρο του εξαιρετικού δημοσιογράφου Γιώργου Κράλογλου, αναγνώστης του capital.gr σχολιάζει με εξαιρετικά παραστατικό τρόπο γραφής….. “Θε, δώσε μας γνώση κι αρετή να σωθούμε να μην χαθούμε παράωρα.” Μακρυγιάννης Το κακό είναι ότι 200 χρόνια μετά είμαστε η μόνη χώρα του πλανήτη Γη και του γνωστού σύμπαντος στην οποία συναντάς 45χρονους φοιτητές και 40χρονους συνταξιούχους… Η μόνη! Δεν είναι απίστευτο;;;!!!
Αρκετά με την “επανάσταση” των συνδικαλΗστών που δεν δουλέψανε ποτέ. Αρκετά με την “επανάσταση”των “προοδευτικών” που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα, ποτέ, πουθενά. Αρκετά με την “επανάσταση” των χουλιγκάνων και των αντιεξουσιαστών που βεβηλώνουν την λέξη Δημοκρατία. Αρκετά με την “επανάσταση” των μολοτοφόρων και των αναρχικών που θα σπάσουν τα πάντα στο όνομα της Δικαιοσύνης και του “Αγώνα”. Δεν είμαι ψυχίατρος αλλά. το γεγονός ότι “αιώνιοι φοιτητές” και “αιώνιοι συνταξιούχοι” συζητούν με ύφος το πως θα αυξηθεί το ΑΕΠ κι η παραγωγικότητα της χώρας, χωρίς να λαμβάνουν κάποια φαρμακευτική αγωγή, πολύ με έχει ανησυχήσει.
-Αυτός είναι αιώνιος φοιτητής. Άστονα αυτόνα. -Αυτός είναι αιώνιος συνταξιούχος ΔΕΚΟτζής. Άστονα αυτόνα. -Αυτός είναι “στο κόμμα”. Άστονα αυτόνα. -Αυτός είναι με εθελούσια. Άστονα αυτόνα. -Αυτός είναι νεροκουβαλητής στη Βουλή. Άστονα αυτόνα. -Αυτός είναι αντιεξουσιαστής. Άστονα αυτόνα. -Αυτός είναι κηπουρός σε υπηρεσία χωρίς κήπο. Άστονα αυτόνα. -Αυτή είναι άγαμη θυγατέρα. Άστηνα αυτήνα. -Αυτή είναι σπουδαγμένη, αλλά τελικά έγινε “νυχού”. Άστηνα αυτήνα. -Αυτή είναι η κα Τμηματάρχης, που της φτιάχνει τα νυχάκια η “νυχού”. Άστηνα υτήνα.
Μας δουλεύετε ρε;;; Για ποια αύξηση παραγωγικότητας συζητάμε (μαζί με όλους τους παραπάνω μάλιστα !) κάθε λίγο;;; Ποιος θα δουλέψει στα αλήθεια τελικά;;; Υπάρχει κανείς;;; Και όμως! Υπάρχουν πολλοί…
Κάποιοι σ’ αυτήν εδώ τη χώρα, χρόνια ολόκληρα, αγωνίζονται πραγματικά. Με αξιοπρέπεια. Κάποιοι καθημερινά προσπαθούν. Απολύονται και προσλαμβάνονται. Πέφτουν και ξανασηκώνονται. Χαμογελούν παρότι “αβόλευτοι”.
Κάποιοι ΦΤΥΝΟΥΝ ΑΙΜΑ. Φτύνουν αίμα για να καταφέρουν, αν μπορέσουν τελικά, να πληρώσουν τους αυξημένους φόρους τους απέναντι σε ένα Τέρας που (άγνωστο γιατί) το ονομάζουμε λέει “Κράτος” και που τους έχει και γραμμένους. Φόρους που καταλήγουν στις τσέπες λαμογιών και βολεμένων κομματόσκυλων.
Φτύνουν ΑΙΜΑ για να πληρώνουν ακόμα τα δάνειά τους, γιατί πιστεύουν “ηλιθιωδώς” πως περιποιεί τιμή για κάποιον να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις που ανέλαβε και δεν κρύβονται “έξυπνα”πίσω από νόμους-ντροπή. Γιατί… κάποιοι “ξύπνιοι”, απλά φτύνουν τους άλλους.
Κάποιοι σκίζονται για να ζήσουν, να δημιουργήσουν, να ρισκάρουν και ας αποτύχουν και κάποιοι άλλοι εισπράττουν από τον καναπέ τους ξυνόμενοι. Κάποιοι έχουν πραγματικές γνώσεις αλλά αμφιβάλλουν…
Κάποιοι άλλοι είναι “γνώστες”, τα ξέρουν όλα, πάντα και δεν αμφιβάλλουν ποτέ για το δίκιο τους. Κάποιοι είναι ικανοί και σπουδαγμένοι αλλά άνεργοι. Και επιμένουν… Κάποιοι άλλοι είναι ανίκανοι βολεμένοι κομματάνθρωποι που τους βαράνε την κάρτα… άλλοι ανίκανοι βολεμένοι κομματάνθρωποι. Και φωνάζουν… Κάποιοι αξιολογούνται καθημερινά και παντού γιατί ΑΥΤΟ συμβαίνει στην ζωή την πραγματική. Κάποιοι άλλοι σε έναν κόσμο… μαγικό, αναγουλιάζουν και τρέμουν ακόμα και στην ιδέα και κάθονται πάνω στην νιρβάνα τους και τις μισθάρες τους…
Το κακό είναι ότι 200 χρόνια μετά χρειαζόμαστε άλλη μία “Επανάσταση”. Η λέξη όμως ( και αυτή ) έχει χάσει το νόημά της… Αρκετά με την “επανάσταση” των απανταχού βολεμένων που πληρώνονται για να κάθονται. Αρκετά με την “επανάσταση”των “αγωνιστών” της ΑΔΕΔΥ που απεργούν κάθε λίγο και λιγάκι και κάνουν στάση εργασίας την Παρασκευή επειδή την Κυριακή είναι “η μέρα της γυναίκας” (ναι το “κάναμε κι αυτό”) ταλαιπωρώντας αυτούς που αγωνίζονται στα αλήθεια, για να κάνουν άλλο ένα ακόμα τριημεράκι.
Αρκετά με την “επανάσταση” των συνδικαλΗστών που δεν δουλέψανε ποτέ. Αρκετά με την “επανάσταση”των “προοδευτικών” που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα, ποτέ, πουθενά. Αρκετά με την “επανάσταση” των χουλιγκάνων και των αντιεξουσιαστών που βεβηλώνουν την λέξη Δημοκρατία. Αρκετά με την “επανάσταση” των μολοτοφόρων και των αναρχικών που θα σπάσουν τα πάντα στο όνομα της Δικαιοσύνης και του “Αγώνα”.
200 χρόνια μετά, η χώρα αντιμετωπίζει πολλούς και διαφορετικούς ιούς στο εσωτερικό της και όχι μόνο… Έχει και τον Αγιατολάχ ( θα τον έλεγα “σκουλήκι της Γης” αλλά δεν θα ήταν σωστό ) έχει που λές την Τουρκιά, το Νέο Ιράν και τον “ηγέτη” της (θα τον έλεγα “τομάρι” ή “γελοίο”, αλλά θέλω να είμαι ευγενής) να την απειλεί και να την προκαλεί μέρα παρά μέρα… Νομίζω πως η “γνώση κι η αρετή” μπας και τελικά “σωθούμε και δεν χαθούμε παράωρα” δεν θα πέσει από τον ουρανό.
Πρέπει κάποτε να σοβαρευτούμε και να δούμε την αλήθεια κατάματα. Πολιτικοί, αρθρογράφοι, “διανοητές”, “έντεχνοι καλλιτέχνες”, δημοσιογράφοι, “ινφλουένσερ” (μάι ας), όλοι τους στην υπηρεσία της “Επανάσταση” της Απέραντης Χαζομάρας.
Αρκετά με την “επανάσταση” της Βλακείας. Χρειαζόμαστε την Επανάσταση της Ικανότητας. Της αξιοκρατίας. Την Επανάσταση της Λογικής. Των εργατικών ανθρώπων.
200 χρόνια μετά, οι “επαναστάτες” της ώρας της κακιάς, αγνοούν ότι η χώρα είναι όρθια ακόμα (έστω… τρικλίζοντας) ΟΧΙ χάρη στους “αγώνες” τους, αλλά χάρη στους καθημερινούς ΑΓΩΝΕΣ άλλων… Ε, ας το ακούσουν επιτέλους!!! Το “τρικλίζοντας” είναι το έργο το δικό τους και των λαμογιών.
Χρόνια Πολλά σε όλους τους Έλληνες. Χρόνια Πολλά σε όλους που σήμερα αισθάνονται υπερήφανοι και σπουδαίοι, αλλά ταυτόχρονα, με έναν περίεργο και όμορφο τρόπο, αισθάνονται μικροί και ταπεινοί
Μικρομέτοχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου