ΠΑ.ΣΥ.Β.Α. -Ένα ένα τα κλαριά κάθε χέρι τα ’σπασε, ενωμένα τα κλαριά ούτε καν’ τα λύγισε

Είναι η σοφή παροιμία του λαού μας που προσκομίζει και αναδεικνύει το ρόλο της ενότητας. Μιας ενότητας που μπορεί να αναποδογυρίσει τα πάντα, να φέρει τη νίκη.

 

Μια ενότητα που ο Βορειοηπειρωτικός χώρος την είχε και την έχει ανάγκη, διότι μόνον με αυτή μπορεί ν’ αντιμετωπίσει τα τόσα προβλήματα, μόνον με αυτή θα δείξει την δύναμή του.

Μια ενότητα που η οργάνωση της Ομόνοιας είχε στο πρόγραμμα και το καταστατικό της και την ενδυνάμωνε μέσω  εγκυκλίων και εκκλήσεων: «Έλληνες Μειονοτικοί. Τούτες οι στιγμές μας θέλουν ενωμένους και συσπειρωμένους όσο ποτέ. Μας θέλουν με ζεστή καρδιά και καθαρό νου. Μας θέλουν έτοιμους κάθε στιγμή, για να πετύχουμε τους στόχους μας…», αναφέρονταν σε δήλωση του Γενικού Προεδρείου το 1992.

Σαν ήρθε αρνητική απάντηση για το άνοιγμα ελληνικού σχολείου στο Αργυρόκαστρο, ο Πρόεδρος Παραρτήματος Θοδωρής Βεζιάνης  τους κάλεσε μέσα στο γραφείο του και τους είπε: «Εμείς όντας ενωμένοι δεν θα οπισθοχωρήσουμε. Τα παιδιά μας θα μάθουν ελληνικά το θέλουν ή δεν το θέλουν αυτοί...». Αμέσως τα δύο γραφεία της Ομόνοιας μετατράπηκαν σε σχολείο… και συνέχισε να λειτουργεί το ελληνικό σχολείο στο Αργυρόκαστρο.

Χάρη αυτής της ενότητας κατορθώθηκαν τόσα πράγματα τα πρώτα χρόνια της Ομόνοιας, με την ανάδειξη βουλευτών, την ανάδειξη των τοπικών αρχόντων, το άνοιγμα των ελληνικών σχολείων κ. ά.

Ακριβώς αυτήν την ενότητα θέλησε να κατακρεουργήσει η αλβανική κυβέρνηση και διέπραξε όλα εκείνα κατά της Ομόνοιας και των Βορειοηπειρωτών.

Η κομματικοποίηση του χώρου μας, κομματικοποίησε και την ενότητα. Για μια θέση στον ήλιο (σύμβουλος, κοινοτάρχης…) μερικοί αμέλησαν την ενότητα, προδώσαν τα συμφέροντα του Ελληνισμού κι έγιναν γλείφτες των κομμάτων.

Δυστυχώς, πέρασαν τριάντα χρόνια και δεν βγάλαμε συμπεράσματα ή δεν θέλουμε να βγάλουμε συμπεράσματα.

Ο ένας λέει είμαι με την Ομόνοια, ο άλλος με το ΚΕΑΔ και ο τρίτος με το ΜΕΓΚΑ. Τόσος χρόνος πέρασε, τόσες επεμβάσεις  και προσπάθειες έγιναν, δεν μπορέσαμε να τα βρούμε και να χαράξουμε μια κοινή στρατηγική, έναν κοινό στόχο.

Έγινε τελευταία μια μάζωξη στο Καραχάτζι. Διοργανωμένη, είπαν, από την Ομόνοια και το ΚΕΑΔ. Μάλλον ειδοποιημένοι διαλεκτοί υποστηρικτές του ΚΕΑΔ ήταν. Προετοιμασία για τις προσεχείς κοινοβουλευτικές και διοικητικές εκλογές που θα γίνουν στην Αλβανία. Μια σοβαρή υπόθεση, μια τεράστια καμπάνια. Πού χρειάζονται την συμβολή, την συμμετοχή και κυρίως την ενότητα όλων.

Οκτώ αλβανικά κόμματα στο Πρέσοβο, αφήσανε κατά μέρος τις κομματικές τους φρονήσεις και ανέστησαν την εθνική τους υπόσταση. Δεν κατέβηκαν  το κάθε ένα με δικό του υποψήφιο στις κοινοβουλευτικές εκλογές της Σερβίας, αλλά βάλανε κοινούς υποψηφίους. Και μόνον έτσι κερδίσανε τρεις. Μια μεγάλη νίκη. Μια νίκη που ήρθε σαν αποτέλεσμα της ενότητας.

Εμείς πώς θα πάμε στις εκλογές; Διασπασμένοι και κατακρεουργημένοι;. Η Ομόνοια είναι μια οργάνωση όλων των Ελλήνων της Αλβανίας και όχι του ΚΕΑΔ. Να συσπειρώσει όλον τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό, να καλέσει στις μαζώξεις όλα τα στελέχη, παλιά και νέα, όλους τους φορείς  και να φέρει την ενότητα και η ενότητα τη νίκη.

Β. Παπαχρήστος