Το Τείχος του Αιγαίου

Οι Αρχαίοι Έλληνες και οι Βυζαντινοί θεωρούσαν επί χιλιάδες χρόνια το Αιγαίο όχι ως σύνορο, αλλά πέρασμα. Δεν ήταν σύνορο μεταξύ δυο ηπείρων και πολιτισμών, αλλά πέρασμα που ένωνε στεριές και ανθρώπους. Μυκηναίοι και Ίωνες, Αλέξανδρος και Διάδοχοι, Ρωμαίοι και Βυζαντινοί Αυτοκράτορες χρησιμοποιούσαν αυτό το πέρασμα για να συναντήσουν λαούς και πολιτισμούς και να ανταλλάξουν εμπορεύματα.

Ακόμη και θρησκείες πέρασαν από το πέρασμα για να μπολιάσουν ή να αλλάξουν ριζικά τις αντιλήψεις των ανθρώπων της εποχής κατά την οποία τα κράτη ήταν τεράστια και τα σύνορα ανύπαρκτα. Λίγο βορειότερα περνούσε η περίφημη Εγνατία Οδός που ένωνε τον Δρόμο του Μεταξιού με την Δυτική Ευρώπη. Οι Πέρσες και οι Άραβες απέτυχαν να περάσουν το πέρασμα, όμως οι Οθωμανοί Τούρκοι που το πέτυχαν, επίσης δεν θεωρούσαν το Αιγαίο ως σύνορο, αλλά εφαλτήριο για ακόμη περισσότερες και μακρυνότερες κατακτήσεις.

Η οθωμανική κατάκτηση όμως επέφερε στον ευρωπα'ι'κό κόσμο μια σοβαρή παρενέργεια. Ύψωσε ένα αδιαπέραστο πνευματικό τείχος μεταξύ δυο μεγάλων πολιτισμών, του ευρωπα'ι'κού-χριστιανικού και του ασιατικού-ισλαμικού, πολιτισμών που παρά την μακραίωνα ιστορία όχι μόνον συγκρούσεων, αλλά και όσμωσης μεταξύ τους, το μόνο που απέδειξαν είναι οτι είναι τόσο διαφορετικοί που δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Όποιος αμφισβητεί κάτι τέτοιο δεν έχει παρά να μελετήσει την Ιστορία και να προβληματιστεί για τις βόμβες που τοποθετούν νεαροί μουσουλμάνοι σε χώρες οι οποίες -κατά τα άλλα- τους εκπαίδευσαν στα σχολεία τους.

Οσοι ονειρεύονται οσμώσεις και τελικά ενσωματώσεις των πληθών της Ασίας που κατακλύζουν μπροστά στα μάτια μας την χώρα μας είναι είτε ανιστόρητοι, είτε ανόητοι, είτε -μάλλον- και τα δυο. Παρακολουθούμε κάποια χρόνια τώρα την προσπάθεια της Τουρκίας δια του Ερντογάν, μιας χώρας ιστορικά εχθρικής να πλημμυρίσει όχι μόνον την Ελλάδα, αλλά όλη την Ευρώπη με μουσουλμάνους, τους οποίους σπεύδει να υιοθετήσει και να θέσει υπό την προστασία του ως ομοθρήσκους κατηγορώντας την Ελλάδα ως καταπιεστές αυτών και υποκρύπτων απειλή. Συμβουλεύει τους μετανάστες Τούρκους της Ευρώπης να κάνουν πολλά παιδιά. Πανηγυρίζει ολόκληρη η Τουρκία στην επέτειο της μάχης του Ματζικέρτ που τους έφερε στην Ανατολία πριν χίλια χρόνια και διακηρύσσει ότι ο στόχος της μάχης παραμένει ο ίδιος. Άραγε, ποιος νομίζετε είναι ο στόχος;

Ο γράφων λυπάται ειλικρινώς που το λέγει, αλλά δυστυχώς οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι το Αιγαίο δεν είναι πια πέρασμα, αλλά δίοδος δια της οποίας περνά σε μας η απειλή. Οι αντιδράσεις των Ελλήνων πολιτών, ηπειρωτικών και νησιωτών που δεν δέχονται τους μουσουλμάνους στον τόπο τους και αδιαφορούν για λεπτεπίλεπτους διαχωρισμούς σε πρόσφυγες και μετανάστες (όλοι ξέρουμε ότι είναι άπαντες εισβολείς) είναι δικαιολογημένες και καμία προπαγάνδα της Αριστεράς, η οποία έχει για πατρίδα το τίποτα δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό.

 Η κάθε είδους βοήθεια που οι Τούρκοι, επίσημοι ή πολίτες με συμφέροντα παράσχουν στους εισβολείς να πατήσουν τα νησιά μας είναι πράξη εχθρική και ως εχθρική πρέπει να απαντηθεί αναλόγως και με σθένος με την μόνη απάντηση που καταλαβαίνει η Τουρκία.

 Φράξτε το Αιγαίο.

 Πριν 40 χρόνια ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δημιούργησε το Τείχος του Αιγαίου αρματώνοντας σαν αστακούς τα νησιά για να μην γίνουν Κύπρος, πράγμα που σταμάτησε την Τουρκία, η οποία ακόμη φωνάζει για αποστρατικοποίηση αυτών.

Τώρα όμως ο προαιώνιος εχθρός βρήκε έναν πιο ύπουλο και αποτελεσματικό τρόπο για να αποδυναμώσει την άμυνά μας. Φλομώνει τα νησιά με μουσουλμάνους και εμείς τους...βοηθάμε. Ναι, σε τέτοιο σημείο παρακμής έχουμε φτάσει μετά από 45 χρόνια πασοκοκρατίας και αριστερισμού. Αλήθεια ο Καραμανλής θα δεχόταν κάτι τέτοιο ή θα διέταζε αμέσως τον Στόλο να πράξει ότι χρειάζεται για απόκρουση της εισβολής;

Ο γράφων δεν μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο (αν και οι υπηρεσίες μου είναι πάντα στην διάθεση της πατρίδος) πλην το μόνο που κάνει είναι η απλή κραυγή αγωνίας. Φράξτε το Αιγαίο.

Ιωάννης Ξηρός

Ταξίαρχος ε.α.