Οι αντάρτες στο Χεφτανίν παλεύουν επειδή ξέρουν ότι πρέπει. Παλεύουν για να προστατεύσουν τους συντρόφους τους και για να υπερασπιστούν το Κουρδιστάν. Υπάρχει αγάπη στις καρδιές τους και νίκη στο μυαλό τους. Καταδίκασαν οτιδήποτε άλλο.
Από πού προέρχεται αυτή η δύναμη που τους κάνει να πολεμούν; Τι είναι αυτό που τους κάνει τόσο αποφασισμένους; Τι είναι αυτό που τους κάνει να στέκονται τόσο παθιασμένοι για την ελευθερία και να χτυπούν τον εχθρό με οργή; Πού βρίσκουν το θάρρος να προκαλέσουν τον θάνατο; Πρόκειται για το θάνατο του θανάτου; Ή είναι μια από τις πύλες που οδηγούν σε μια ελεύθερη ζωή; Για τους αντάρτες, φαίνεται να είναι η καλύτερη πύλη. Έχουν ξεκινήσει και κανείς δεν μπορεί να τους σταματήσει πια. Σε αυτό το μονοπάτι δεν υπάρχει επιστροφή και οι μαχητές ξέρουν ότι δεν μπορείτε να σταματήσουν στη μέση και ότι ο μόνος δρόμος είναι εξαντλητικός και δύσκολος. Καμία δύναμη στον κόσμο δεν μπορεί να τους αναγκάσει να επιστρέψουν.
Αυτός ο δρόμος οδηγεί στο Ίμραλι. Οδηγεί σε μια ελεύθερη χώρα που υπομένει οδυνηρά χτυπήματα εδώ και χρόνια. Οδηγεί σε μια ελεύθερη προσωπικότητα, η οποία διαφορετικά εμφανίζεται μόνο στα όνειρα. Αυτός είναι ο δρόμος που έχουν ακολουθήσει οι αντάρτες. Κρατούν όπλα στα χέρια τους, έχουν τη ζώνη πυρομαχικών τυλιγμένη στους γοφούς τους, φέρουν σακίδια πλάτης και νερό και ψωμί στους ώμους τους. Φορούν παπούτσια μεκάπ στα πόδια τους και χαμόγελο στο πρόσωπό τους. Μπροστά τους βρίσκεται ένα βαρύ και απότομο μονοπάτι, γύρω τους υπάρχουν δέντρα και βράχια που τους προστατεύουν. Στα πόδια τους είναι το έδαφος που τους κάνει να επιταχύνουν τα βήματα τους. Στις τσέπες τους έχουν φωτογραφίες του συντρόφου τους Αμπντουλάχ Οτσαλάν, στα σακίδια τους έχουν ό, τι έχουν αφήσει οι φίλοι τους που έπεσαν πριν από αυτούς. Στις καρδιές τους υπάρχει αγάπη και φιλία, στο μυαλό τους νίκη. Καταδίκασαν τα πάντα.
Παλεύουν επειδή ξέρουν ότι πρέπει. Παλεύουν για να προστατεύσουν τους συντρόφους τους πίσω τους και να υπερασπιστούν το έδαφος για το οποίο έχει ήδη χυθεί τόσο πολύ αίμα. Παλεύουν ενάντια στις δυνάμεις κατοχής για να μην αφήσουν τις αναμνήσεις τους στα βουνά στα χέρια τους. Παλεύουν με τη μνήμη εκατοντάδων φίλων που είναι θαμμένοι κάτω από το έδαφος. Στην αντίσταση του Χεφτανίν αγωνίζονται χωρίς να χάσουν ποτέ το χαμόγελο στα πρόσωπά τους. Με αυτό, ξεκινούσαν πάντα ξανά. Αυτό που μένει είναι δύο προτάσεις που άφησε ο αντάρτης μαχητής Αρμανκ Χερμποράν: “Ακόμα κι αν μας περιμένουν σαράντα εκατομμύρια σφαίρες στην κάνη του τουφέκιου σου … Δεν μπορείς να μας σταματήσεις πια!”
Τα αγκάθια του Μαΐου διαπερνούν τα πόδια των στρατιωτών που περπατούν μέσα από την όμορφη φύση της πολύχρωμης περιοχής Χεφτανίν στα βουνά του Κουρδιστάν. Είθε τα αγκάθια να κάνουν τα πόδια τους να αιμορραγούν. Είθε το πράσινο γρασίδι που χαϊδεύει τα χέρια των ανταρτών και να κόψει το δέρμα των εχθρικών στρατιωτών σαν μαχαίρι. Είθε να βιώσουν τη βία της βροχής και του ανέμου. Είθε να πέσουν στο έδαφος, έτσι ώστε η κατοχή να μην κυριαρχεί ξανά στο υψηλό και μοναχικό Κουρδιστάν. Είθε να πέσουν και να μην σηκωθούν ξανά, έτσι ώστε η σκληρότητα να τελειώσει.
Είθε οι καταιγίδες να τους κάνουν κωφούς, ώστε να μην ακούσουν τις φωνές των μαχητών. Είθε να χάσουν τον δρόμο τους και να μην βρουν ποτέ το δρόμο τους πίσω όταν ξεκινούν να ψάξουν τους αντάρτες. Είθε να καίγονται στη φωτιά των ανταρτών για να διδάξουν ένα μάθημα στο κράτος, το οποίο τους έστειλε σε αυτά τα βουνά χωρίς λύπη. Είθε οι καρδιές τους να μετατραπούν σε στάχτη, έτσι ώστε ούτε οι αετοί που πετούν ελεύθερα στα βουνά να τα καταλάβουν και να φέρουν την καρδιά της κατοχής σε άλλα εδάφη. Είθε οι αδάμαστοι λόφοι να ορθωθούν μπροστά τους, κορυφές που έχουν από καιρό ξεπεραστεί από τους αντάρτες. Είθε οι αντάρτες να γεμίσουν με την ενέργεια του ήλιου και τη δέσμευση, να ανοίξουν όλα τα μονοπάτια σε αυτούς.
Είθε η κρυμμένη δύναμη στο σύμπαν, που πιστεύω ότι μας έχει δημιουργήσει, και η θεά ή ο Θεός ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να ονομαστεί, να προστατεύσει τους αντάρτες που αγωνίζονται για την ελευθερία στο Χεφτανίν. Είθε να προστατεύονται έτσι ώστε ο κόσμος να γίνει λίγο πιο ανθρώπινος.
PRONEWS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου